21.4.15


κι οταν σκεφτομαι το παζλ, σκεφτομαι εσενα
γιατι κουμπωνουμε
σιγουρα κουμπωνουμε
τουλαχιστον εγω κουμπωνω μαζι σου
βεβαια κι εσυ κουμπωνεις μαζι μου 
ειναι αναποφευκτο
αλλα το ξερω πλεον οτι εσυ 'θελεις' αλλη πλευρα για να κουμπωσεις
και ας μου λες οτι κομματι σου ειμαι εγω
και ας σου λεω (ο)τι εισαι εσυ για μενα
στο τελος ηττημενοι ντομινο θα παιξουμε

(με πνιγει να στο πω. δεν ξερω πως αντεχεις τον εαυτο σου)

13.4.15

δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αυτό το μισό μηδενικό
εννοώ δεν είναι απλά ένα άδειο μισοφέγγαρο προφανώς
είναι σα να παρακολουθείς μια ιστορία απ' τη μέση έχοντας ντεζαβου σε αυτά που έχεις χάσει
σα να ακούς τους άλλους να αποκαλούνται με τα αρχικά τους και συ να φτιάχνεις άλφα βήτα
είναι όπως όταν αντέχεις να ξερνοβολάς μήπως και συγκινηθεί το πεζο-δρόμιο
την ώρα που τα δέντρα στη στροφή ξεβάφουν το γαλάζιο

αλήθεια, έχεις παρατηρήσει ποτέ τις ρόδες στα αμάξια?
όταν επιβραδύνουν είναι σα να περιστρέφονται ανάποδα
για λίγο, λίγο μετά που έφυγε το ροζ και έπεσε το βλέμμα χάμω
και μετά έσβησε γιατί ήταν ανήμπορο να σηκωθεί


και να σου πω και κάτι τελευταίο

αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι πως όταν το μηδενικό κρυφτεί στο ένα, και αυτό μισό θα είναι

p.s. βλέπω national geographic και  https://www.youtube.com/watch?v=NWDXIhy9oJA αυτό ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ (α πα πα)