δεν περιμενω κατι πλεον
η μαλλον περιμενω να μη γινει τιποτα

....

ειχα σηκωθει μεσανυχτα για να λουστω
δεν ηθελα να μ' αντικρισεις ετσι
με τη σκια μου ουρα, κρυμμενη αναμεσα στα σκελια
αφου ο ηλιος αποφασισε και παλι κατακορυφα να ανατειλει

ειχα σηκωθει μεσανυχτα με δυο κιλα ιδρωτα
γιατι το ηξερα πως το ειδωλο μου ειχες θελησει
γιατι δεν ειχα κατι αλλο να σου δωσω
αλλα ο περηφανος ο ηλιος αρνιοταν θεση να αλλαξει

ειχα σηκωθει μεσανυχτα μα εσυ δεν ηρθες ....

και ξαναεκατσα

οκλαδον

μια στιβα μηπως και γινουμε ενα τρυπιο ακορντεον
μπας και το μαυρο εξορισμενο καταφερει χρωμα να' ναι

μα αυτος ο μπασταρδος ο ηλιος δεν κουνα
και ποτισμενη κοιταξα ψηλα ωσπου εκεινος με ξεθωριασε

τα δυο μου ματια τα βρεγμενα τελικα
γιναν το κατοπτρο τα χρωματα να ξανασμιξουν

----

με ρωτησε ανιδεος πως τη σιωπη θωρω
κι αυθορμητα απαντησα πως δε με νοιαζει ωσαν δεν την αναζητησω