Ανασυγκρότηση 

Γροθιά στο χρόνο καιροφυλακτούσα να αστράψω

Μουδιασμένος να τρεκλίσει μπρος στα πόδια μας

Υπόδουλος να υποκλιθεί στην εξουσία την παντοτινή

Μα πριν προλάβω τα μανίκια να σηκώσω,

μεσάνυχτα σήμανες και κολοκύθα 'γίναν τα όνειρα μου

Σαν και τότε που ρυτίδες σκάλιζα στο μέτωπο σου,

αντί να περιεργάζομαι αυτές στων χειλιών σου τη γραμμή

Σαν και πρώτα που στο χέρι σου δενόμουν ένα άγγιγμα να κλέψω,

δειλή στην αγκαλιά μου να σε κλείσω

Και τώρα τι να σου πω που σκέφτομαι το παρόν στο αν μου και τρομάζω

Από τι να πιαστώ που εσύ ερωτεύεσαι στην πρώτη ματιά και μεις μοιραζόμαστε την τελευταία

Θα ζαρωθώ εκεί στη γωνιά που μου έστρωσες

και ας ξέρω ότι θα πιαστώ από τις σκληρές σου λέξεις

Άδικες κατηγορίες θα καταπιώ και θα πνιγώ αναμασώντας τες

Έτσι και αλλιώς η σκηνοθεσία κάνει φάρσα στο σενάριο 

και το πρωί με βρίσκει μουσικές καρέκλες να αλλάζω στο δωμάτιό σου εξορισμένη.