3.4.14

Streap t-easy .


Στα βράχια του μυαλού μου ανεβασμένη ξελόγιασε με.
Να προκαλείς τα 'θέλω' μου και στο λίκνισμα σου τα 'πρέπει' να τα θέλγεις.
Απόξεση στην ύφεση, ταβάνι στις επάρσεις.
Να πάψω κάπως έτσι ταυτόχρονα να υπάρχω.
Και αλαφιασμένη να ξυπνώ σε στρώματα μονά με σετ στα μαξιλάρια.
Σε ύπνωση γλυκιά να παραιτούμαι.
Με όνειρα, μασκαρεμένες ενοχές, κοστούμια που αλλάζουν.
Μην τύχει και εύρουν φορεσιά το νου να ξεγελάσουν,
και ξεπορτίσουν και κρυφτούν, παράσιτα σωστά, στον έξω τούτο κόσμο.
Τροφή απ' τα χέρια μου μη ζητιανέψουν και στα δικά του καταφύγω να χορτάσω.
Με την ψευτιά μου να λουστώ και τα λευκά να βάλω.
                 ~
Τα κρίματα μου απόψε θα αποφύγω να τα χρεωθώ,
σαν το χαμόγελό σου με καλεί να το πληρώσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου