Ουσίες και οινοπνεύματα ..

Τους αποχαιρέτησα θερμά.

Σκαρφάλωσα στο λεωφορείο 'κατάκοπη'.

Η πόρτα έκλεισε βιαστικά πίσω μου και το βλέμμα μου πλανήθηκε στο χώρο.

Ένιωθα τα πάντα να κινούνται σε μια άλλη συχνότητα, διαφορετική.

Και γύρω φωνές με ήχο που με μεθούσε ολοένα και περισσότερο.

Μα δίπλα μου κενό, ούτε ψίθυρος.

Μόνο νεύματα και οι σιωπηλές, παιδικές κραυγές του εναρμονισμένες με τις δικές της.

Μου έγνεψε να περάσω.

Τα 'χασα. 

Βουβή αντίδραση.

Κινήθηκα δειλά ανάμεσά τους.

Συγνώμη (..)