15.2.14

Παβλοφική ύπαρξη


Χέρια στην ανάταση.
Στάση παράδοσης, υπόσταση σουρεαλιστική.

Γεμίζω και αδειάζω το διπρόσωπο κουφάρι με ηλεκτρόδια.

Βλέμματα και μελωδίες μετατρέπονται φευγαλέα σε παραμορφώσεις και γρυλίσματα.
Και στο τέλος απλά εικόνες και ήχοι.

Και να που το κουφάρι συντηρεί τώρα δύο σώματα.
Συζευγμένα μα ανεξάρτητα.
Σε νάρκη χωρίς ύπνωση.
Με συναίσθημα αποκολλημένο απ' την αίσθηση.

Επανέλαβε μαζί μου.
"Η οξυγόνωση σηματοδοτεί τη σήψη."
"Ο θάνατος ελπίζει στην αναγέννηση."
"Η πραγματικότητα αποκλείει το ανύπαρκτο."

"Και ο εγκέφαλος προστάζει την κίνηση."
Στοπ.

Μουδιάζω, άρα(γε) υπάρχω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου